Pesto alla genovese to pochodzący z Genui sos, którego głównym składnikiem jest bazylia - pochodząca z Azji i zdziczała na południu Europy już przed wiekami roślina jednoroczna.
W Persji bazylia była nazywana zielem królewskim, a w średniowieczu była miłosnym talizmanem. W lecznictwie podawano ją flegmatykom i melancholikom, a to zapewne za sprawą tego, że poprawia trawienie, zapobiega wzdęciom i pobudza wydzielanie soków trawiennych.
Bazylia ma korzenny smak i mocny, balsamiczny zapach, za który odpowiadają olejki eteryczne, a wśród nich linalol i eugenol.
Genueńczycy, którzy wytwarzali pesto z bazylii, zabierali je na wyprawy morskie, bo jego spożywanie zapobiegało szkorbutowi. Dziś, kiedy choroba ta praktycznie nie występuje, możemy cieszyć się pesto wyłącznie ze względu na jego niesamowity smak.
Pesto podaje się do chleba, makaronu i sałat. Nie należy go podgrzewać, bo w wysokiej temperaturze bazylia może nabrać gorzkiego posmaku.
Do zrobienia pesto najlepiej użyć bazylii rosnącej w gruncie, na słońcu - jest dużo bardzej aromatyczna niż ta kupiona w markecie, zwykle uprawiana w hydroponice.
Składniki:
- 150 g świeżej bazylii (1 upchana szklanka)
- 2 ząbki czosnku
- sok z 1/2 cytryny
- 2-3 łyżki orzeszków pinii
- 3-4 łyżki startego parmezanu
- szczypta soli
- 1/3 szklanki dobrej oliwy z oliwek
Sposób przygotowania:
Przygotowanie pesto jest najprostsze na świecie - wszystkie składniki należy połączyć i rozetrzeć w moździerzu (sposób klasyczny) lub po prostu zmiksować lub zblendować (sposób na miarę naszych czasów).
Jeśli nie chcecie wydawać pieniędzy na absurdalnie drogie orzeszki pinii, użyjcie tańszych orzeszków ziemnych. Pamiętajcie tylko, by wybrać te prażone, a nie smażone na tłuszczu i solone. Sprawdzą się też migdały, a nawet pestki słonecznika.
 |
| Bazylia - do pesto użyjcie tej rosnącej w gruncie |
 |
| Pełnoziarniste spaghetti z pesto |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz